Ενας μέσος ενήλικας καταπίνει και εισπνέει 74.000 έως 121.000 μικροσκοπικά σωματίδια πλαστικού ετησίως μέσω της τροφής του, του νερού και της αναπνοής του, ανάλογα με την ηλικία και το φύλο του.
Και σύμφωνα με μια επιστημονική έρευνα, οι συνέπειες είναι ακόμη άγνωστες για την υγεία του. Οσο πιο πολύ εμφιαλωμένο νερό από πλαστικά μπουκάλια πίνει κανείς, τόσο αυξάνει η πιθανότητα να καταπιεί μικροπλαστικά σωματίδια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το νερό στα πλαστικά μπουκάλια περιέχει περίπου 22 φορές περισσότερα μικροπλαστικά, από όσα περιέχει το νερό της βρύσης.
Κάποιος που πίνει μόνο εμφιαλωμένο νερό, καταναλώνει 90.000 έξτρα μικροπλαστικά σωματίδια κάθε χρόνο μόνο από αυτή την πηγή (έναντι 4.000 από το νερό της βρύσης).
Σύμφωνα με τις βρετανικές «Γκάρντιαν» και «Ιντιπέντεντ», οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Κίραν Κοξ του καναδικού Πανεπιστημίου της Βικτόρια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό περιβαλλοντικής επιστήμης και τεχνολογίας «Environmental Science and Technology», ανέφεραν ότι αυτή μπορεί να είναι μια αρκετά συντηρητική εκτίμηση, καθώς μόνο ένας μικρός αριθμός τροφών και ποτών αναλύθηκαν για πλαστική ρύπανση.
Τροφές όπως το ψωμί, το κρέας, τα γαλακτοκομικά και τα λαχανικά, μπορεί επίσης να περιέχουν μικροπλαστικά, αλλά εξ αιτίας των προβλημάτων της πανδημίας, είναι κάτι που δεν έχει διερευνηθεί ακόμα σε βάθος.
Οι συνέπειες για την υγεία είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστες, αλλά είναι πιθανό ότι τα μικροπλαστικά έχουν τοξική δράση. Επίσης, ορισμένα από αυτά είναι αρκετά μικρά για να διεισδύσουν στους ανθρώπινους ιστούς, πυροδοτώντας αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η ρύπανση από τα μικροπλαστικά προκαλείται κυρίως από τη διάσπαση των μεγαλύτερων πλαστικών και είναι διάσπαρτη σε όλο τον πλανήτη. Μικροπλαστικά έχουν βρεθεί παντού: στον αέρα, στο έδαφος, στα ποτάμια και στα πιο βαθιά σημεία των ωκεανών, ενώ έχουν ανιχνευθεί στο εμφιαλωμένο νερό, αλλά και στο νερό βρύσης, στα ψάρια και γενικότερα στα θαλασσινά, ακόμα και στην μπύρα!
«Προσωπικά αποφεύγω όσο μπορώ τις πλαστικές συσκευασίες και το εμφιαλωμένο νερό», δήλωσε ο ίδιος ο Κοξ.
«Τα γεγονότα είναι απλά: παράγουμε πολύ πλαστικό και αυτό καταλήγει στα οικοσυστήματα, των οποίων αποτελούμε μέρος. Η κατάργηση των πλαστικών μιας χρήσης και η υποστήριξη εταιρειών που αντικαθιστούν τις πλαστικές συσκευασίες, δεν θα έχει καθόλου αμελητέα επίπτωση».
Πάντως, άλλοι επιστήμονες εμφανίσθηκαν πιο επιφυλακτικοί για τις πιθανές συνέπειες των μικροπλαστικών.
Ο καθηγητής οικολογίας Αλαστερ Γκραντ, του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας, δήλωσε το φθινόπωρο του 2019:
«Οι ερευνητές υπολογίζουν ότι ένας ενήλικος άνδρας καταναλώνει 142 πλαστικά σωματίδια την ημέρα από το στόμα και εισπνέει άλλα 170. Δεν παρουσιάζουν όμως στοιχεία ότι αυτή η κατανάλωση συνιστά πράγματι σοβαρό κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία».
Η μαζική παραγωγή πλαστικών άρχισε στη δεκαετία του 1940 και έκτοτε εξαπλώθηκαν παγκοσμίως, προκαλώντας την αντίστοιχη ρύπανση.